Embark – dogscapes
Het thema van de 4de fotochallenge is dogscapes, een hond in een landschap fotograferen. Zowel de hond als het landschap zijn belangrijk maar de hond is wel het hoofdonderwerp.
Op vakantie maak ik al wel eens een dogscape, meestal met mijn smartphone. Dikwijls ontstaan ze spontaan en ben ik niet echt bezig met de compositie.
Nu waren er een aantal dingen om rekening mee te houden:
- In het midden van de dag is het licht in de zomer te fel om mooie foto’s te maken. Het beste heb je enkele uren na zonsopgang en voor zonsondergang, dus ofwel heel vroeg ofwel vrij laat.
- Ik verkies de morgen omdat het dan rustiger is, maar dan zal ik alleen moeten gaan. Vriendlief krijg ik ‘s morgens nooit zo vroeg uit bed.
- Omdat ik alleen ben’ moet de omgeving veilig zijn voor onze Tony.
Fotochallenge dogscapes aan zee
In de onmiddellijke omgeving weet ik niet een geschikt landschap. Dus besluit ik met onze Tony naar zee te gaan.
Een rit van 1,5 uur. Het is een bewolkte dag, de zon zullen we niet zien. Daarom is het niet nodig om voor zonsopgang (om 5.30 uur) ter plaatse te zijn. We moeten gewoon vroeg genoeg zijn zodat we ongestoord kunnen fotograferen.
Als we aankomen om 7.00 uur hebben we het strand voor ons alleen. Tony is uitgelaten en rent over het strand en door de duinen. Poseren is het laatste waar hij aan denkt.
Ik heb een speciale schroefpin bij me die je in de grond kan draaien om daar je lijn aan vast te hangen. Maar natuurlijk werkte dat ding niet in het mulle zand. Na 5 seconden ging hij er vrolijk vandoor met dat ding achter zich.
Bovendien vindt onze Tony het niet fijn om vastgebonden te worden. Het is niet de manier waarop we gewoonlijk foto’s maken: we lopen rond, onze Tony vindt een plekje waar hij wat gaat poseren en ik maak foto’s.
Zo werkt dat bij ons.
Hem dwingen op een bepaalde plek te blijven staan, werkt niet. Voor hem niet en voor mij niet.
Ik laat hem dus gewoon rondrennen en probeer ondertussen foto’s te maken.
Op een bepaald ogenblik blijft hij staan in de duinen.Het is net alsof hij wil zeggen: ‘kijk, dit is een cool plekje hé, ik zal hier wat poseren. En dat doet hij. Hij gaat liggen, zitten en staan.
En ik maak foto’s.
Deze foto met zijn oor wapperend in de wind, is mijn favoriet.
Toch vraag ik me af of het niet te weinig landschap is. En te weinig hond.
Ik ga dus nog een tweede keer naar zee, deze keer met beide honden.
Dat maakt het fotograferen niet gemakkelijker. Manou steekt regelmatig haar neus voor de lens net als ik een foto wil maken.
Het is de bedoeling een foto te maken van onze Tony met de zee als achtergrond, maar hij zit er een beetje ongelukkig bij.
photobombing door Manou
poseren is niet onze Tony zijn ding
Bewerking foto
Ik hou het dus bij de foto met wapperend oor.
De foto moet nog wel verbeterd worden:
- Ik ben niet helemaal tevreden met de positie van onze Tony, ik wil minder ruimte achter hem en meer voor hem. Maar ik wil ook niet teveel van de bundel gras achter hem verliezen.
- Ik rek dus het stuk aan de linkerkant wat uit zodat dit langer wordt en snij er aan de rechterkant een stukje af.
- Verder wordt de lucht donkerder, onze Tony lichter en enkele plekjes die de aandacht trekken, worden verwijderd.
- Tenslotte crop ik de foto tot een panorama, zodat er minder lucht in beeld is.
Het lijkt allemaal nogal overdreven, maar ik weet dat er veel prachtige foto’s zullen zijn en enkel als de foto de perfectie benaderd maken we een kans op top 20.
Het lukt! We halen niet enkel de top 20 maar ook de top 10.
Dit is de foto die ik heb doorgestuurd met de badge van de top 10
De feedback :
mooie leidende lijnen naar de hond. Een fantastisch voorbeeld van hoe je een beeld kan creëren waarbij het hoofdonderwerp klein in beeld is maar toch nog een impact maakt.
De top 10 van de fotochallenge dogscapes
Een overzicht van alle opdrachten vind je in de blog ‘fotochallenge Embark’