Vorig weekend maakte ik een uitstap naar Nieverans. Het stond al lang op mijn verlanglijstje, maar ja, je weet hoe dat gaat, er komt altijd wel iets tussen.

Nieverans is vooral gekend om zijn overweldigende natuur. Ik wou een wandeling maken langs enkele van de meest bekende plekken zoals de ‘purperen-bloemen’ velden en de gouden grot.

Om goed voorbereid te zijn, had ik me vooraf een wandelkaart aangeschaft.

De wandeling startte bij de prachtige ‘purperen-bloemen’ velden. Zo ver het oog reikt, een zee van purperen bloemen.

Zoals het altijd in de Michelingidsen stond: ‘de reis waard’.’

Een zandweggetje leidde me vervolgens naar het ‘grote-varen’ bos. Met verbazing keek ik naar de reusachtige varens.

En toen ben ik op één of andere manier de weg kwijt geraakt. Want plots stond ik aan de rand van een woestijn.

Omdat ik in de verte een ander bos zag, besloot ik om de woestijn te doorkruisen. 

Ik geef toe, misschien een beetje overmoedig. Pas na enkele uren stappen, bereikte ik de overkant.

Dit bos leek echter helemaal niet op het ‘grote-varen’ bos. Hoge rotsblokken versperden mijn weg. Maar ik had geen keuze. Errond gaan was geen optie, ik moest er wel over.

 Tot er een enorme rotswand voor me opdook. Hier was echt geen beginnen aan.

 De wanhoop nabij ontdekte ik in de rotswand een eeuwenoude trap.

Oef! Gered.

Mijn vreugde bleek echter van korte duur. Want bovenaan de trap begon een echt bamboe-oerwoud.

Haast onmogelijk om door te komen.

Na veel gevloek en geploeter, stond ik plots voor de muur van een klooster.

Ik werd vriendelijk onthaald. Helaas was het verboden foto’s te maken van het unieke, authentieke interieur.

De monniken wezen me wel de weg terug naar de bewoonde wereld. Hiervoor moest ik wel de gevaarlijke ‘boomschors’ kloof doorkruisen.

Zo geraakte ik uiteindelijk toch bij de ‘Gouden Grot’, de topattractie van Nieverans.

Achteraan in de grot vind je het ‘Rode Meer’. Het roodachtige modderwater bevat helende krachten.

Niet te verwonderen dat er dan ook een kuuroord aan verbonden is. Net wat ik nodig had na deze tocht.

Het enige nadeel is dat je huid een rood-oranje kleur krijgt. Die verdwijnt wel na een week, maar een selfie in het modderbad ga ik toch niet posten

Jullie hebben al wel begrepen dat Nieverans helemaal niet bestaat. De foto’s zijn allemaal dicht bij huis gemaakt. Door dichtbij te fotograferen (voor geen enkele foto is een macrolens gebruikt), haal je de onderwerpen die je fotografeert uit hun context en maak je een soort mini-landschappen.

Een beetje vakantie in een vreemde wereld dicht bij huis.

Benieuwd waar de foto’s gemaakt zijn? Hieronder zie je enkele van de locaties.