Wat is er aan de hond?

Ik heb het boek niet uitgelezen.

Nochtans, een leuke cover, catchy titel, geschreven door gedragsdeskundige/ dierenarts/ professor Tiny De Keuster. Een boek dat ik wel eens wou lezen en waar ik met veel goesting in ben begonnen.

En toegegeven, het boek leest vlot. Bevat ook veel waarheid: een hond is geen wolf, een hond is geen mens, elke hond is anders,…

‘Ik hou van alle honden en ik gun ze allemaal een comfortabel leven’.

‘Jaa, ik ook’, dacht ik bij het lezen van deze zin.

Maar iets verder werd het me wel duidelijk dat ‘alle’ honden voor professor De Keuster betekent ‘alle Belgische honden’. Van welke fokker ze ook komen, groot of klein.

Haar opiniestuk in Knack bevestigde dit alleen maar.

Enkele uitspraken uit het boek

‘Voor mensen is het een drama als ze naar hier moeten komen met een hond van een zuiver ras, van een fokker die het heel goed doet. Nochtans is dat geen minderheid’ (pg 68).

Een zin uit haar boek. Wil ze hiermee zeggen dat de meerderheid van de honden in haar praktijk rashonden zijn?

In haar opiniestuk beweert ze nochtans het omgekeerde. De overgrote meerderheid die ze over de vloer krijgt zijn daar buitenlandse honden.

En zelfs als dat zo zou zijn, wat bewijst dat? 

Dat mensen met rescuehonden het beste met hun hond voor hebben en sneller hulp zoeken terwijl eigenaars van rashonden maar wat aanmodderen? 

Nee toch. Misschien circuleert haar naam gewoon meer op fora en in groepen van rescuehonden (al zou ik niet weten waarom iemand naar haar zou doorverwijzen).

‘Waar ik het moeilijker mee zal blijven hebben, zijn honden die ‘gered’ worden. …

… op een parking verkocht worden voor 400 euro.’ (pg 102)

Die honden worden niet ‘verkocht’. Die 400 euro kan amper de kosten dekken van de castratie/sterilisatie, voeding, eventuele medicatie, transport,…

Rijk zal je er niet van worden.

De honden worden ook niet zomaar snelsnel overgedragen op een parking. Tijdens de Corona-periode werden parkings wel gebruikt omwille van de geldende regels.

Maar het is niet zo dat de honden verkocht worden op een parking. Alle honden weten vooraf waar ze terecht zullen komen, ofwel in hun nieuwe thuis ofwel in een opvanggezin. Alle gezinnen zijn vooraf gescreend door de organisatie en worden achteraf ook opgevolgd.

En dan het woordje ‘gered’

Je adopteert een hond omdat mens en dier gelijkwaardig zijn, 

omdat je vindt dat handel in dieren barbaars is, 

omdat er al meer dan genoeg honden op de wereld zijn

Omdat je niet wil dat honden als kweekmachines gebruikt worden

Adoptie is willen zorgen voor, adoptie is een ander wezen een beter leven willen geven.

Nog op pagina 102 spreekt ze over ‘impulsaankopen’.

Bewijzen kan ik het niet (maar hé, professor De Keuster maakt ook zomaar veronderstellingen) maar volgens mij zijn er meer ‘Belgische’ honden impulsaankopen dan rescuehonden.

Wil je adopteren en zie je een hondje waarvan je denkt dat het wel bij jou past, dan zal de betreffende organisatie eerst nagaan of je wel geschikt bent, en dan moet je nog wachten tot het hondje eindelijk naar België komt.

Terwijl hier in België mensen gewoon naar een ‘hondenwinkel’ gaan, een pup kiezen, betalen en er mee naar huis gaan zonder dat iemand hen vraagt naar hun thuissituatie.

Qua impulsaankoop kan dat wel tellen.

Voor professor De Keuster zijn rescuehonden van straat geplukte half wild levende honden (komt uit het artikel).

De meeste rescuehonden zijn echter op straat gezette familiehonden of afgedankt jachthonden.

Op straat gezet omdat ze geen nut meer hadden, omdat ze ziek waren, gewoon omdat men ze moe was, omdat het baasje overleden is en de rest van de familie de hond niet meer moet hebben.

De meeste rescuehonden zijn het straatleven niet gewoon. Adoptie of dood, dan zijn hun enige mogelijkheden.

Ik heb het boek dus niet uitgelezen.

En ik besef ook dat dit niet echt een boekreview is (er zijn maar enkele pagina’s die over recuehonden gaan).

Maar ik vind het onbegrijpelijk dat iemand die toch als intelligent wordt bestempeld, zo’n uitspraken doet.

Ongefundeerde uitspraken, want niets is gebaseerd op bewijzen (wat je van een wetenschapper toch zou verwachten).

Erg is dat sommige mensen haar uitspraken als waarheid zullen overnemen (want het is toch een professor hé) en dit als excuus gebruiken om toch maar een hond op maat te bestellen of even langs de hondenwinkel te gaan.

Hoe moeilijk kan het zijn om gewoon gelijkwaardig samen te leven met respect en begrip voor ieders karakter en eigenaardigheden?

Met deze ietwat filosofische, retorische vraag ga ik afsluiten.

Bedankt om mijn tirade helemaal te lezen.